Ustawa o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego
16 sierpnia 2017r weszła w życie o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego pracowników wykonujących zawody medyczne zatrudnionych w podmiotach leczniczych (Dz.U.2017 poz.1473) -Treść Ustawy w zakładce prawo.
Po raz pierwszy mamy ustawę, której zapisy dotyczące wynagrodzeń pracowniczych obejmują nie tylko podmioty lecznicze działające w formie jednostek budżetowych, ale również niepubliczne ZOZ-y. Ta ustawa przewiduje powiązanie minimalnego wynagrodzenia pracownika medycznego ze wskaźnikiem przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w roku poprzedzającym. Innymi słowy wprowadza się pewien próg – określenie minimalnego poziomu płacy zasadniczej, poniżej których nie będzie można ustanowić wynagrodzenia zasadniczego pracownika wykonującego zawód medyczny. Środowiska medyczne mówią, że jest to jedyny plus tej ustawy. Sprzeciw budzi „zamrożenie” kwotę bazowej do 2019r na poziomie 3900zł brutto. Ponadto zastosowany podział grup zawodowych oraz wysokość współczynnika pracy przypisana poszczególnym grupom budzi wiele zastrzeżeń. Warto przypomnieć, że nasze uwagi w tej materii jeszcze przed wejściem w życie tej ustawy przekazaliśmy do Forum Związków Zawodowych i znalazły one odzwierciedlenie w stanowisku Forum przekazanym na ręce ustawodawcy.
Przy czytaniu ustawy warto zwrócić uwagę, że ustawodawca posługuje się miernikiem różnicy miedzy wynagrodzeniem ustawowym a obecnym co nie jest tożsame z procentowym wzrostem wynagrodzenia. Druga ważna uwaga. Z ustawy nie wynika, że każdy pracownik danej grupy, w określonym przedziale czasowym będzie miał wynagrodzenie zasadnicze w wysokości wskazanej w tabeli. Również należy pamiętać, że zapisy ustawy w żaden sposób nie określają poziomu wynagrodzeń dla poszczególnych grup zawodowych. Nie ma tu mowy o siatce płac!
Mamy nadzieję, że powyższe uwagi będą przydatne w rozmowach z pracodawcami